Bij het ontwerp van glasvezelkabels is de keuze van de juiste grondstoffen cruciaal. Verschillende gebruiksomstandigheden – zoals extreme kou, hoge temperaturen, vochtigheid, installatie buitenshuis, continu buigen of frequente beweging – stellen uiteenlopende eisen aan de materialen van glasvezelkabels. In dit artikel geven we een overzicht van een aantal veelgebruikte kernmaterialen in de industrie en analyseren we hun prestatiekarakteristieken en praktische toepassingen om u te helpen bij het optimaliseren van uw glasvezelkabelontwerp en materiaalkeuze.
1. PBT (polybutyleentereftalaat) — Het meest gebruikte materiaal voor losse tubes
PBTPBT is het meest gebruikte materiaal voor losse buizen in glasvezelkabels. Gewone kabelkunststoffen hebben de neiging om bij lage temperaturen bros te worden en bij hoge temperaturen zachter. Gemodificeerd PBT, bijvoorbeeld met flexibele ketensegmenten, verbetert de slagvastheid bij lage temperaturen aanzienlijk en kan voldoen aan eisen tot -40 °C. Bovendien biedt PBT een uitstekende stijfheid en vormvastheid bij hoge temperaturen, waardoor vezels betrouwbaar worden beschermd tegen thermische belasting. De uitgebalanceerde prestaties, redelijke kosten en veelzijdigheid maken het een typische keuze voor communicatiekabels voor buitengebruik, langeafstandskabels en ADSS-kabelstructuren.
2. PP (polypropyleen) — Superieure taaiheid bij lage temperaturen en hydrolysebestendigheid
PP heeft de aandacht getrokken als materiaal voor optische kabels vanwege zijn uitstekende taaiheid bij lage temperaturen, waardoor scheuren in extreem koude omstandigheden worden voorkomen. De hydrolysebestendigheid is ook beter dan die van PBT, waardoor het geschikt is voor vochtige of waterrijke omgevingen. PP heeft echter een iets lagere modulus en stijfheid dan PBT, dus bij de keuze voor PP moet rekening worden gehouden met de specifieke kabelstructuur. Zo kunnen lichtgewicht kabels, hybride kabels voor binnen- en buitengebruik of losse buisconstructies die een hogere flexibiliteit vereisen, als alternatief voor PP kiezen.
3. LSZH (Low Smoke Zero Halogen) — Het meest gebruikte milieuvriendelijke kabelmantelmateriaal
LSZHLSZH is het meest gebruikte milieuvriendelijke materiaal voor kabelmantels. Hoogwaardige LSZH-formuleringen, verkregen door gespecialiseerde polymeersystemen en vulstoftechnologieën, voldoen aan de eisen voor impactbestendigheid bij lage temperaturen tot -40 °C en zijn bestand tegen langdurig gebruik bij 85 °C. In geval van brand produceert LSZH weinig rook en geen halogeenhoudende gassen, wat de veiligheid van binnenkabels, datacentrumkabels en bekabeling in openbare gebouwen aanzienlijk verbetert. Het biedt ook een uitstekende weerstand tegen spanningscorrosie en chemische corrosie, waardoor het een veelzijdige keuze is voor zowel binnen- als buitenkabelmantels.
4. TPU (thermoplastisch polyurethaan) — De "koning" van flexibiliteit en slijtvastheid bij lage temperaturen.
TPU staat bekend om zijn flexibiliteit en taaiheid bij extreem lage temperaturen. In tegenstelling tot PVC blijft TPU zeer buigzaam en scheurt het niet. Het is bovendien uitstekend bestand tegen slijtage, olie en scheuren, waardoor het ideaal is voor het verplaatsen van kabels, zoals kabelrupsen, voertuigkabels, mijnbouwkabels, robotkabels en toepassingen in industriële automatisering. Houd er rekening mee dat de hoge temperatuur- en hydrolysebestendigheid van TPU afhankelijk is van de specifieke kwaliteit, dus het is cruciaal om hoogwaardige formuleringen te selecteren.
5. PVC (polyvinylchloride) — Een kosteneffectieve keuze voor kabelmantels, maar met beperkingen bij lage temperaturen.
PVC wordt nog steeds gebruikt voor bepaalde optische kabels vanwege de lage kosten en de gemakkelijke verwerkbaarheid. Standaard PVC hardt echter uit en kan barsten bij temperaturen onder -10 °C, waardoor het ongeschikt is voor extreme koude omstandigheden. Laagtemperatuur- of koudebestendig PVC kan de glasovergangstemperatuur verlagen door middel van weekmakers, maar dit kan ten koste gaan van de mechanische sterkte en de verouderingsbestendigheid. PVC is daarom beter geschikt voor kostenbewuste projecten in relatief stabiele omgevingen, zoals standaard binneninstallaties of tijdelijke kabeltrajecten.
6. TPV (Thermoplastisch Vulcanisaat) — Een combinatie van rubberelasticiteit en verwerkbaarheid van kunststof
TPV combineert de elasticiteit van rubber met de verwerkbaarheid van kunststof. Het biedt uitstekende weerstand tegen hoge en lage temperaturen, evenals een uitstekende weerbestendigheid en ozonbestendigheid. De flexibiliteit en duurzaamheid van TPV maken het geschikt voor optische kabels buitenshuis, autokabels en flexibele kabels. Als materiaal combineert TPV de eigenschappen van TPU en PVC, waardoor het een uitstekende structurele flexibiliteit en milieubestendigheid biedt.
7. XLPE (vernet polyethyleen) — Hittebestendig isolatiemateriaal voor optische en stroomkabels
XLPEXLPE verbetert door middel van crosslinking de hittebestendigheid en kan continu functioneren boven 90 °C. Het biedt ook superieure mechanische sterkte en weerstand tegen spanning. Hoewel XLPE vaker wordt gebruikt voor de isolatie van stroomkabels (bijvoorbeeld 1 kV–35 kV), wordt het soms ook gebruikt in optische kabels voor versterking of toepassingen bij hoge temperaturen. De thermische en mechanische eigenschappen maken het geschikt voor gespecialiseerde optische kabels in veeleisende omgevingen.
De juiste materiaalkeuze voor de mantel van optische kabels: toepassingsscenario's zijn cruciaal.
Bij de keuze voor de juiste materialen voor optische kabels is meer nodig dan alleen het bekijken van technische gegevens; er moet ook rekening worden gehouden met de daadwerkelijke toepassingsscenario's:
Vaste installatie (buiten, kanaal, bovengronds): LSZH, TPV, XLPE
Bewegende toepassingen (sleepkettingen, robotica, voertuigen, mijnbouw): TPU
Extreme kou (-40°C of lager): Gemodificeerd PBT, PP, TPU
Binnenbekabeling, standaardgebruik, budgetvriendelijke projecten: PVC (alleen aanbevolen onder specifieke omstandigheden)
Er bestaat geen standaardoplossing voor optische kabelmaterialen. De keuze moet gebaseerd zijn op een grondige evaluatie van de kabelstructuur, installatieomstandigheden, budget en betrouwbaarheid op lange termijn.
Geplaatst op: 20 november 2025
