Vlamvertragende kabels

Vlamvertragende kabels

Vlamvertragende kabels zijn speciaal ontworpen kabels met materialen en een constructie die geoptimaliseerd zijn om de verspreiding van vlammen bij brand tegen te gaan. Deze kabels voorkomen dat vlammen zich over de kabel verspreiden en verminderen de uitstoot van rook en giftige gassen bij brand. Ze worden vaak gebruikt in omgevingen waar brandveiligheid cruciaal is, zoals openbare gebouwen, transportsystemen en industriële installaties.

Soorten materialen die worden gebruikt in brandvertragende kabels

De buitenste en binnenste polymeerlagen zijn cruciaal bij brandvertragende tests, maar het ontwerp van de kabel blijft de belangrijkste factor. Een goed ontworpen kabel, met geschikte brandvertragende materialen, kan de gewenste brandwerende eigenschappen effectief bereiken.

Veelgebruikte polymeren voor vlamvertragende toepassingen zijn onder meer:PVCEnLSZHBeide zijn speciaal samengesteld met vlamvertragende additieven om te voldoen aan de brandveiligheidseisen.

Belangrijke tests voor de ontwikkeling van vlamvertragend materiaal en kabels

Limietzuurstofindex (LOI): Deze test meet de minimale zuurstofconcentratie in een mengsel van zuurstof en stikstof die de verbranding van materialen ondersteunt, uitgedrukt in percentage. Materialen met een LOI lager dan 21% worden geclassificeerd als brandbaar, terwijl materialen met een LOI hoger dan 21% als zelfdovend worden geclassificeerd. Deze test biedt een snel en eenvoudig inzicht in ontvlambaarheid. De toepasselijke normen zijn ASTMD 2863 of ISO 4589.

Kegelcalorimeter: Dit apparaat wordt gebruikt om het brandgedrag in realtime te voorspellen en kan parameters bepalen zoals ontstekingstijd, warmteafgifte, massaverlies, rookontwikkeling en andere relevante brandkenmerken. De belangrijkste toepasselijke normen zijn ASTM E1354 en ISO 5660. De kegelcalorimeter levert betrouwbaardere resultaten.

Zuurgasemissietest (IEC 60754-1). Deze test meet het gehalte aan halogeenzuurgas in kabels en bepaalt de hoeveelheid halogeen die tijdens de verbranding vrijkomt.

Gascorrosiviteitstest (IEC 60754-2). Deze test meet de pH en geleidbaarheid van corrosieve materialen.

Rookdichtheidstest of 3m³-test (IEC 61034-2). Deze test meet de rookdichtheid van de rook die vrijkomt bij verbranding van kabels onder bepaalde omstandigheden. De test wordt uitgevoerd in een kamer met afmetingen van 3 bij 3 bij 3 meter (vandaar de naam 3m³-test) en omvat het meten van de afname van de lichtdoorlatendheid van de rook die tijdens de verbranding ontstaat.

Rookdichtheidsclassificatie (SDR) (ASTMD 2843). Deze test meet de rookdichtheid die ontstaat door de verbranding of ontleding van kunststoffen onder gecontroleerde omstandigheden. Afmetingen testmonster: 25 mm x 25 mm x 6 mm.