Hoogspanningskabels en laagspanningskabels hebben duidelijke structurele verschillen, wat van invloed is op hun prestaties en toepassingen. De interne samenstelling van deze kabels laat de belangrijkste verschillen zien:
Structuur van hoogspanningskabel:
1. Dirigent
2. Binnenste halfgeleidende laag
3. Isolatielaag
4. Buitenste halfgeleidende laag
5. Metalen pantser
6. Schedelaag
Structuur van laagspanningskabel:
1. Dirigent
2. Isolatielaag
3. Staalband (niet aanwezig in veel laagspanningskabels)
4. Omhulsellaag
Het belangrijkste verschil tussen hoogspannings- en laagspanningskabels ligt in de aanwezigheid van een halfgeleidende laag en een afschermende laag in hoogspanningskabels. Hoogspanningskabels hebben daarom vaak aanzienlijk dikkere isolatielagen, wat resulteert in een complexere structuur en veeleisende productieprocessen.
Halfgeleidende laag:
De binnenste halfgeleidende laag verbetert het effect van het elektrische veld. In hoogspanningskabels kan de nabijheid tussen de geleider en de isolatielaag openingen creëren, wat leidt tot gedeeltelijke ontladingen die de isolatie beschadigen. Om dit te beperken, fungeert een halfgeleidende laag als overgang tussen de metalen geleider en de isolatielaag. De buitenste halfgeleidende laag voorkomt eveneens lokale ontladingen tussen de isolatielaag en de metalen mantel.
Afschermingslaag:
De metalen afschermlaag in hoogspanningskabels dient drie hoofddoelen:
1. Afscherming van elektrische velden: beschermt tegen externe interferentie door het afschermen van het elektrische veld dat binnen de hoogspanningskabel wordt gegenereerd.
2. Geleiding van capacitieve stroom tijdens bedrijf: fungeert als een pad voor capacitieve stroom tijdens de werking van de kabel.
3. Kortsluitstroompad: Als de isolatie faalt, zorgt de afschermingslaag ervoor dat lekstroom naar de aarde kan wegvloeien, wat de veiligheid verhoogt.
Onderscheid tussen hoogspannings- en laagspanningskabels:
1. Structureel onderzoek: Hoogspanningskabels hebben meerdere lagen, wat duidelijk wordt wanneer de buitenste laag wordt verwijderd en de metalen mantel, afscherming, isolatie en de geleider zichtbaar worden. Laagspanningskabels daarentegen leggen meestal de isolatie of geleiders bloot bij verwijdering van de buitenste laag.
2. Isolatiedikte: De isolatie van hoogspanningskabels is aanzienlijk dikker en is doorgaans meer dan 5 millimeter dik, terwijl de isolatie van laagspanningskabels doorgaans minder dan 3 millimeter dik is.
3. Kabelmarkeringen: De buitenste laag van de kabel bevat vaak markeringen die het kabeltype, de doorsnede, de nominale spanning, de lengte en andere relevante parameters specificeren.
Inzicht in deze structurele en functionele verschillen is van cruciaal belang bij het selecteren van de juiste kabel voor specifieke toepassingen. Zo bent u verzekerd van optimale prestaties en veiligheid.
Geplaatst op: 27-01-2024