Hoogspanningskabels en laagspanningskabels hebben duidelijke structurele verschillen, die van invloed zijn op hun prestaties en toepassingen. De interne samenstelling van deze kabels onthult de belangrijkste verschillen:
Hoogspanningskabelstructuur:
1. Dirigent
2. Binnenste halfgeleidende laag
3. Isolatielaag
4. Buitenste halfgeleidende laag
5. Metalen pantser
6. Schede laag
Laagspanningskabelstructuur:
1. Dirigent
2. Isolatielaag
3. Staaltape (niet aanwezig in veel laagspanningskabels)
4. Schedelaag
Het belangrijkste verschil tussen hoogspannings- en laagspanningskabels ligt in de aanwezigheid van een halfgeleidende laag en een afschermingslaag in hoogspanningskabels. Bijgevolg hebben hoogspanningskabels vaak aanzienlijk dikkere isolatielagen, wat resulteert in een complexere structuur en veeleisende productieprocessen.
Halfgeleidende laag:
De binnenste halfgeleidende laag functioneert om het elektrische veldeffect te verbeteren. Bij hoogspanningskabels kan de nabijheid tussen de geleider en de isolatielaag gaten veroorzaken, wat leidt tot gedeeltelijke ontladingen die de isolatie beschadigen. Om dit te verzachten, fungeert een halfgeleidende laag als overgang tussen de metalen geleider en de isolatielaag. Op soortgelijke wijze voorkomt de buitenste halfgeleidende laag plaatselijke ontladingen tussen de isolatielaag en de metalen omhulling.
Afschermingslaag:
De metalen afschermingslaag in hoogspanningskabels heeft drie hoofddoelen:
1. Afscherming van elektrische velden: Beschermt tegen externe interferentie door het elektrische veld af te schermen dat in de hoogspanningskabel wordt gegenereerd.
2. Geleiding van capacitieve stroom tijdens bedrijf: Fungeert als een pad voor capacitieve stroom tijdens kabelbediening.
3. Kortsluitstroomtraject: In het geval van een isolatiefout biedt de afschermingslaag een route waarlangs lekstroom naar de grond kan stromen, wat de veiligheid vergroot.
Onderscheid maken tussen hoogspannings- en laagspanningskabels:
1. Structureel onderzoek: Hoogspanningskabels hebben meer lagen, wat duidelijk wordt wanneer de buitenste laag wordt losgetrokken om metalen pantsering, afscherming, isolatie en de geleider bloot te leggen. Laagspanningskabels leggen daarentegen doorgaans isolatie of geleiders bloot bij verwijdering van de buitenlaag.
2. Isolatiedikte: De isolatie van hoogspanningskabels is aanzienlijk dikker en bedraagt doorgaans meer dan 5 millimeter, terwijl de isolatie van laagspanningskabels doorgaans minder dan 3 millimeter bedraagt.
3. Kabelmarkeringen: De buitenste laag van de kabel bevat vaak markeringen die het kabeltype, het dwarsdoorsnedeoppervlak, de nominale spanning, de lengte en andere relevante parameters specificeren.
Het begrijpen van deze structurele en functionele verschillen is cruciaal voor het selecteren van de juiste kabel voor specifieke toepassingen, waardoor optimale prestaties en veiligheid worden gegarandeerd.
Posttijd: 27 januari 2024