Hoogspanningskabels en laagspanningskabels vertonen duidelijke structurele verschillen die van invloed zijn op hun prestaties en toepassingen. De interne samenstelling van deze kabels onthult de belangrijkste verschillen:
Structuur van hoogspanningskabels:
1. Geleider
2. Binnenste halfgeleidende laag
3. Isolatielaag
4. Buitenste halfgeleidende laag
5. Metalen pantser
6. Omhulsellaag
Structuur van laagspanningskabels:
1. Geleider
2. Isolatielaag
3. Stalen tape (niet aanwezig in veel laagspanningskabels)
4. Omhulsellaag
Het voornaamste verschil tussen hoogspannings- en laagspanningskabels zit hem in de aanwezigheid van een halfgeleidende laag en een afschermingslaag in hoogspanningskabels. Daardoor hebben hoogspanningskabels doorgaans aanzienlijk dikkere isolatielagen, wat resulteert in een complexere structuur en veeleisendere productieprocessen.
Halfgeleidende laag:
De binnenste halfgeleidende laag heeft als functie het elektrische veldeffect te verbeteren. In hoogspanningskabels kan de nabijheid van de geleider en de isolatielaag openingen creëren, wat leidt tot partiële ontladingen die de isolatie beschadigen. Om dit te voorkomen, fungeert een halfgeleidende laag als overgang tussen de metalen geleider en de isolatielaag. Op dezelfde manier voorkomt de buitenste halfgeleidende laag lokale ontladingen tussen de isolatielaag en de metalen mantel.
Afschermingslaag:
De metalen afschermingslaag in hoogspanningskabels heeft drie hoofddoelen:
1. Elektrische veldafscherming: Beschermt tegen externe storingen door het elektrische veld dat in de hoogspanningskabel wordt gegenereerd af te schermen.
2. Geleiding van capacitieve stroom tijdens bedrijf: Fungeert als een pad voor de vloei van capacitieve stroom tijdens de werking van de kabel.
3. Kortsluitstroompad: In geval van isolatiefalen biedt de afschermingslaag een route voor lekstroom om naar aarde af te voeren, wat de veiligheid verhoogt.
Het verschil tussen hoogspannings- en laagspanningskabels:
1. Structureel onderzoek: Hoogspanningskabels hebben meer lagen, wat duidelijk wordt wanneer de buitenste laag wordt verwijderd om de metalen pantsering, afscherming, isolatie en de geleider te onthullen. Laagspanningskabels daarentegen laten bij verwijdering van de buitenste laag meestal alleen de isolatie of de geleiders zien.
2. Isolatiedikte: De isolatie van hoogspanningskabels is aanzienlijk dikker, doorgaans meer dan 5 millimeter, terwijl de isolatie van laagspanningskabels meestal binnen 3 millimeter ligt.
3. Kabelmarkeringen: De buitenste laag van de kabel bevat vaak markeringen die het kabeltype, de doorsnede, de nominale spanning, de lengte en andere relevante parameters specificeren.
Inzicht in deze structurele en functionele verschillen is cruciaal voor het selecteren van de juiste kabel voor specifieke toepassingen, waardoor optimale prestaties en veiligheid worden gegarandeerd.
Geplaatst op: 27 januari 2024