Bij het zoeken naar de beste kabels en draden is de keuze van het juiste mantelmateriaal cruciaal. De buitenmantel heeft diverse functies om de duurzaamheid, veiligheid en prestaties van de kabel of draad te garanderen. Het is niet ongebruikelijk om te moeten kiezen tussen polyurethaan (PUR) enpolyvinylchloride (PVC)In dit artikel leest u over de prestatieverschillen tussen de twee materialen en voor welke toepassingen elk materiaal het meest geschikt is.
Omhulselstructuur en functie in kabels en draden
Een mantel (ook wel buitenmantel of omhulsel genoemd) is de buitenste laag van een kabel of draad en wordt aangebracht met behulp van verschillende extrusiemethoden. De mantel beschermt de kabelgeleiders en andere structurele componenten tegen externe factoren zoals hitte, kou, vocht, chemische en mechanische invloeden. De mantel kan ook de vorm van de geslagen geleider en de afschermingslaag (indien aanwezig) vastleggen, waardoor interferentie met de elektromagnetische compatibiliteit (EMC) van de kabel tot een minimum wordt beperkt. Dit is belangrijk om een consistente overdracht van stroom, signaal of data binnen de kabel of draad te garanderen. De mantel speelt ook een belangrijke rol in de duurzaamheid van kabels en draden.
Het kiezen van het juiste mantelmateriaal is cruciaal voor het bepalen van de beste kabel voor elke toepassing. Daarom is het belangrijk om precies te weten welk doel de kabel of draad moet dienen en aan welke eisen deze moet voldoen.
Het meest voorkomende omhulselmateriaal
Polyurethaan (PUR) en polyvinylchloride (PVC) zijn de twee meest gebruikte mantelmaterialen voor kabels en draden. Visueel gezien is er geen verschil tussen deze materialen, maar ze vertonen verschillende eigenschappen die ze geschikt maken voor verschillende toepassingen. Daarnaast kunnen verschillende andere materialen als mantelmaterialen worden gebruikt, waaronder commercieel rubber, thermoplastische elastomeren (TPE) en speciale kunststofverbindingen. Omdat ze echter aanzienlijk minder vaak voorkomen dan PUR en PVC, zullen we in de toekomst alleen deze twee vergelijken.
PUR – De belangrijkste eigenschap
Polyurethaan (of PUR) verwijst naar een groep kunststoffen die eind jaren 30 van de vorige eeuw is ontwikkeld. Het wordt geproduceerd door middel van een chemisch proces genaamd additiepolymerisatie. De grondstof is meestal aardolie, maar plantaardige materialen zoals aardappelen, maïs of suikerbieten kunnen ook worden gebruikt voor de productie ervan. Polyurethaan is een thermoplastisch elastomeer. Dit betekent dat het flexibel is bij verhitting, maar bij verhitting weer zijn oorspronkelijke vorm aanneemt.
Polyurethaan heeft bijzonder goede mechanische eigenschappen. Het materiaal heeft een uitstekende slijtvastheid, snij- en scheurweerstand en blijft zeer flexibel, zelfs bij lage temperaturen. Dit maakt PUR bijzonder geschikt voor toepassingen die dynamische bewegings- en buigvereisten vereisen, zoals sleepkettingen. In roboticatoepassingen kunnen kabels met PUR-mantel miljoenen buigcycli of sterke torsiekrachten probleemloos weerstaan. PUR is ook sterk bestand tegen olie, oplosmiddelen en ultraviolette straling. Bovendien is het, afhankelijk van de samenstelling van het materiaal, halogeenvrij en vlamvertragend, belangrijke criteria voor kabels die UL-gecertificeerd zijn en in de Verenigde Staten worden gebruikt. PUR-kabels worden veel gebruikt in de machine- en fabrieksbouw, industriële automatisering en de auto-industrie.
PVC – de belangrijkste eigenschap
Polyvinylchloride (PVC) is een kunststof die al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw wordt gebruikt voor de productie van diverse producten. Het is het resultaat van gasketenpolymerisatie van vinylchloride. In tegenstelling tot het elastomeer PUR is PVC een thermoplastisch polymeer. Als het materiaal door verhitting vervormt, kan het niet meer in de oorspronkelijke staat worden hersteld.
Als bekledingsmateriaal biedt polyvinylchloride een scala aan mogelijkheden, omdat het zich door de samenstellingsverhouding aan verschillende behoeften kan aanpassen. De mechanische belastbaarheid is weliswaar minder hoog dan die van PUR, maar PVC is ook aanzienlijk voordeliger; de gemiddelde prijs van polyurethaan is vier keer hoger. Bovendien is PVC geurloos en bestand tegen water, zuren en reinigingsmiddelen. Om deze reden wordt het vaak gebruikt in de voedingsmiddelenindustrie of in vochtige omgevingen. PVC is echter niet halogeenvrij, waardoor het ongeschikt wordt geacht voor specifieke binnentoepassingen. Bovendien is het niet van nature oliebestendig, maar deze eigenschap kan worden bereikt door speciale chemische additieven.
Conclusie
Zowel polyurethaan als polyvinylchloride hebben hun voor- en nadelen als kabel- en draadmantelmateriaal. Er is geen eenduidig antwoord op de vraag welk materiaal het beste is voor een specifieke toepassing; veel hangt af van de specifieke behoeften van de toepassing. In sommige gevallen kan een volledig ander mantelmateriaal een betere oplossing zijn. Daarom raden we gebruikers aan om advies te vragen aan experts die bekend zijn met de voor- en nadelen van verschillende materialen en die elkaar kunnen afwegen.
Plaatsingstijd: 20-11-2024