Bij het zoeken naar de beste kabels en draden is de keuze van het juiste omhulselmateriaal cruciaal. De buitenmantel heeft verschillende functies om de duurzaamheid, veiligheid en prestaties van de kabel of draad te garanderen. Het is niet ongebruikelijk dat men moet kiezen tussen polyurethaan (PUR) enpolyvinylchloride (PVC)In dit artikel leert u meer over de prestatieverschillen tussen de twee materialen en voor welke toepassingen elk materiaal het meest geschikt is.
Structuur en functie van de omhulling in kabels en draden
Een mantel (ook wel buitenmantel of omhulsel genoemd) is de buitenste laag van een kabel of draad en wordt aangebracht met behulp van een van de verschillende extrusiemethoden. De mantel beschermt de kabelgeleiders en andere structurele componenten tegen externe factoren zoals hitte, kou, vocht, chemische en mechanische invloeden. Het kan ook de vorm en structuur van de gevlochten geleider, evenals de afschermingslaag (indien aanwezig), fixeren, waardoor interferentie met de elektromagnetische compatibiliteit (EMC) van de kabel wordt geminimaliseerd. Dit is belangrijk om een consistente overdracht van stroom, signaal of data in de kabel of draad te garanderen. De mantel speelt ook een belangrijke rol in de duurzaamheid van kabels en draden.
De juiste mantelkeuze is cruciaal voor het bepalen van de beste kabel voor elke toepassing. Daarom is het belangrijk om precies te weten welk doel de kabel of draad moet dienen en aan welke eisen deze moet voldoen.
Het meest voorkomende bekledingsmateriaal
Polyurethaan (PUR) en polyvinylchloride (PVC) zijn de twee meest gebruikte omhulsels voor kabels en draden. Visueel is er geen verschil tussen deze materialen, maar ze hebben verschillende eigenschappen waardoor ze geschikt zijn voor verschillende toepassingen. Daarnaast kunnen diverse andere materialen als omhulsel worden gebruikt, waaronder commercieel rubber, thermoplastische elastomeren (TPE) en speciale kunststofcompounds. Omdat deze materialen echter aanzienlijk minder vaak worden gebruikt dan PUR en PVC, zullen we in het vervolg alleen deze twee vergelijken.
PUR – De belangrijkste eigenschap
Polyurethaan (of PUR) is een verzamelnaam voor een groep kunststoffen die eind jaren dertig van de vorige eeuw zijn ontwikkeld. Het wordt geproduceerd via een chemisch proces genaamd additiepolymerisatie. De grondstof is meestal aardolie, maar ook plantaardige materialen zoals aardappelen, maïs of suikerbieten kunnen worden gebruikt. Polyurethaan is een thermoplastisch elastomeer. Dit betekent dat het flexibel is bij verhitting, maar ook weer zijn oorspronkelijke vorm aanneemt.
Polyurethaan (PUR) heeft bijzonder goede mechanische eigenschappen. Het materiaal is uitstekend bestand tegen slijtage, snijden en scheuren, en blijft zelfs bij lage temperaturen zeer flexibel. Hierdoor is PUR bijzonder geschikt voor toepassingen die dynamische bewegingen en buiging vereisen, zoals sleepkettingen. In robottoepassingen kunnen kabels met een PUR-mantel miljoenen buigcycli of sterke torsiekrachten probleemloos weerstaan. PUR is bovendien zeer bestand tegen olie, oplosmiddelen en ultraviolette straling. Afhankelijk van de samenstelling is het materiaal ook halogeenvrij en vlamvertragend, belangrijke criteria voor kabels die UL-gecertificeerd zijn en in de Verenigde Staten worden gebruikt. PUR-kabels worden veelvuldig gebruikt in de machine- en fabrieksbouw, industriële automatisering en de automobielindustrie.
PVC – het belangrijkste kenmerk
Polyvinylchloride (PVC) is een kunststof die sinds de jaren twintig van de vorige eeuw wordt gebruikt voor de productie van diverse artikelen. Het is een product van gaspolymerisatie van vinylchloride. In tegenstelling tot het elastomeer PUR is PVC een thermoplastisch polymeer. Als het materiaal door verhitting vervormd raakt, kan het niet meer in zijn oorspronkelijke vorm worden hersteld.
Als bekledingsmateriaal biedt polyvinylchloride (PVC) diverse mogelijkheden, omdat het zich door een verandering in de samenstelling kan aanpassen aan verschillende behoeften. De mechanische draagkracht is niet zo hoog als die van polyurethaan (PUR), maar PVC is wel aanzienlijk voordeliger; de gemiddelde prijs van polyurethaan ligt vier keer zo hoog. Bovendien is PVC geurloos en bestand tegen water, zuren en reinigingsmiddelen. Daarom wordt het vaak gebruikt in de voedingsmiddelenindustrie of in vochtige omgevingen. PVC is echter niet halogeenvrij, waardoor het minder geschikt is voor bepaalde binnentoepassingen. Daarnaast is het van nature niet oliebestendig, maar deze eigenschap kan worden verkregen door speciale chemische additieven.
Conclusie
Zowel polyurethaan als polyvinylchloride hebben hun voor- en nadelen als materiaal voor kabel- en draadmantels. Er is geen eenduidig antwoord op de vraag welk materiaal het beste is voor elke specifieke toepassing; veel hangt af van de individuele behoeften. In sommige gevallen kan een compleet ander mantelmateriaal een betere oplossing zijn. Daarom raden we gebruikers aan om advies in te winnen bij experts die bekend zijn met de positieve en negatieve eigenschappen van verschillende materialen en deze tegen elkaar kunnen afwegen.
Geplaatst op: 20 november 2024