In de beginfase van de bouw kan het negeren van de prestaties en de belasting van kabels aan de achterkant potentieel leiden tot aanzienlijke brandgevaren. Vandaag bespreek ik de zes belangrijkste elementen waarmee rekening moet worden gehouden bij de brandvertraging van draden en kabels in het projectontwerp.
1. Kabelinstallatieomgeving:
De omgeving waarin de kabel wordt geïnstalleerd, bepaalt grotendeels de kans op blootstelling van de kabel aan externe brandbronnen en de mate van verspreiding na ontsteking. Zo kunnen kabels die direct worden begraven of individueel worden aangelegd, niet-brandvertragende kabels gebruiken, terwijl kabels die in semi-gesloten kabelgoten, sleuven of speciale kabelgoten worden geplaatst, de brandvertragingseisen met één tot twee niveaus kunnen verlagen. Het is raadzaam om te kiezen voor brandvertragende kabels van klasse C of zelfs klasse D in omgevingen waar de kans op externe indringing beperkt is, waardoor ontbranding minder waarschijnlijk is en de kabel gemakkelijker zelfdovend is.
2. Aantal geïnstalleerde kabels:
De hoeveelheid kabels is van invloed op de mate van brandvertraging. Het aantal niet-metalen kabelmaterialen in dezelfde ruimte bepaalt de brandvertragingscategorie. Bijvoorbeeld, in situaties waarin brandwerende platen elkaar isoleren in hetzelfde kanaal of dezelfde doos, wordt elke brug of doos als een aparte ruimte geteld. Indien er echter geen isolatie tussen deze twee is, en er brand ontstaat, vindt er wederzijdse beïnvloeding plaats, wat collectief in aanmerking moet worden genomen bij de berekening van het volume van niet-metalen kabels.
3. Kabeldiameter:
Nadat het volume van niet-metalen objecten in hetzelfde kanaal is bepaald, wordt de buitendiameter van de kabel bekeken. Als kleinere diameters (onder 20 mm) dominant zijn, wordt een strengere aanpak van brandvertraging aanbevolen. Omgekeerd, als grotere diameters (boven 40 mm) de overhand hebben, wordt een voorkeur voor lagere niveaus aanbevolen. Kabels met een kleinere diameter absorberen minder warmte en zijn gemakkelijker te ontsteken, terwijl grotere kabels meer warmte absorberen en minder vatbaar zijn voor ontbranding.
4. Vermijd het mengen van brandvertragende en niet-brandvertragende kabels in hetzelfde kanaal:
Het is raadzaam dat kabels die in dezelfde kabelgoot worden gelegd een consistente of vergelijkbare brandvertragende werking hebben. De na-ontsteking van kabels op lagere hoogte of kabels die niet brandvertragend zijn, kan als externe brandbron fungeren voor kabels op hogere hoogte, waardoor de kans groter wordt dat zelfs kabels met brandvertragende klasse A vlam vatten.
5. Bepaal het brandvertragingsniveau afhankelijk van het belang van het project en de diepte van de brandgevaren:
Voor grote projecten zoals wolkenkrabbers, bank- en financiële centra, grote of extra grote locaties met een grote drukte, worden hogere brandvertragende waarden aanbevolen onder vergelijkbare omstandigheden. Rookarme, halogeenvrije en brandwerende kabels worden aanbevolen.
6. Isolatie tussenStroom- en niet-stroomkabels:
Stroomkabels zijn gevoeliger voor brand omdat ze in een verhitte toestand werken, met een risico op kortsluiting. Stuurkabels, met een lage spanning en kleine belastingen, blijven koel en hebben minder kans op ontbranding. Daarom is het raadzaam om ze in dezelfde ruimte te isoleren, met stroomkabels erboven en stuurkabels eronder, met brandwerende isolatie ertussen om te voorkomen dat er brandend puin naar beneden valt.
ONEWORLD heeft jarenlange ervaring in het leveren vankabelgrondstoffen, die kabelfabrikanten wereldwijd bedient. Neem gerust contact met ons op als u brandvertragende kabelgrondstoffen nodig heeft.
Plaatsingstijd: 08-01-2024