In de beginfase van een bouwproject kan het negeren van de prestaties en de belasting aan de achterzijde van kabels leiden tot aanzienlijke brandrisico's. Vandaag bespreek ik de zes belangrijkste elementen waarmee rekening moet worden gehouden bij de brandvertragende classificatie van draden en kabels in het technisch ontwerp van een project.
1. Omgeving voor kabelinstallatie:
De omgeving waarin kabels worden geïnstalleerd, bepaalt grotendeels de kans dat de kabel wordt blootgesteld aan externe brandbronnen en de mate waarin het vuur zich na ontsteking verspreidt. Zo kunnen kabels die direct in de grond worden begraven of afzonderlijk in buizen worden gelegd, gebruikmaken van niet-brandvertragende kabels, terwijl kabels die in halfgesloten kabelgoten, sleuven of speciale kabelkanalen worden geplaatst, één tot twee niveaus lager kunnen scoren wat betreft brandvertragendheid. Het is raadzaam om in dergelijke omgevingen, waar de kans op externe indringing beperkt is, te kiezen voor brandvertragende kabels van klasse C of zelfs klasse D, omdat dit de kans op verbranding verkleint en het vuur gemakkelijker zelfdovend maakt.
2. Aantal geïnstalleerde kabels:
De hoeveelheid kabels beïnvloedt de mate van brandvertraging. Het aantal niet-metalen kabelmaterialen in dezelfde ruimte bepaalt de brandvertragingscategorie. In situaties waar brandwerende platen elkaar in hetzelfde kanaal of dezelfde doos isoleren, wordt elke plaat of doos als een aparte ruimte beschouwd. Als er echter geen isolatie tussen deze platen is en er brand uitbreekt, is er sprake van wederzijdse beïnvloeding, waarmee rekening moet worden gehouden bij de berekening van het volume aan niet-metalen kabels.
3. Kabeldiameter:
Nadat het volume van niet-metalen objecten in hetzelfde kanaal is bepaald, wordt de buitendiameter van de kabel bekeken. Als kleinere diameters (onder 20 mm) overheersen, wordt een strengere aanpak van brandvertraging aanbevolen. Omgekeerd, als grotere diameters (boven 40 mm) overheersen, wordt een voorkeur voor lagere waarden aangeraden. Kabels met een kleinere diameter absorberen minder warmte en zijn gemakkelijker ontvlambaar, terwijl kabels met een grotere diameter meer warmte absorberen en minder snel ontbranden.
4. Vermijd het mengen van brandvertragende en niet-brandvertragende kabels in hetzelfde kanaal:
Het is raadzaam dat kabels die in hetzelfde kanaal worden gelegd, een consistent of vergelijkbaar brandvertragend niveau hebben. Na ontsteking kunnen kabels met een lager brandvertragend niveau of kabels zonder brandvertragende eigenschappen een externe brandbron vormen voor kabels met een hoger niveau, waardoor de kans groter wordt dat zelfs brandvertragende kabels van klasse A vlam vatten.
5. Bepaal het brandvertragende niveau afhankelijk van het belang van het project en de ernst van de brandrisico's:
Voor grote projecten zoals wolkenkrabbers, banken en financiële centra, en grote of extra grote locaties met grote aantallen mensen, worden onder vergelijkbare omstandigheden hogere brandvertragende eigenschappen aanbevolen. Rookarme, halogeenvrije en brandwerende kabels worden aangeraden.
6. Isolatie tussenStroomkabels en niet-stroomkabels:
Stroomkabels zijn gevoeliger voor brand omdat ze heet worden tijdens gebruik, waardoor er een risico is op kortsluiting. Stuurkabels, met hun lage spanning en geringe belasting, blijven koel en zijn minder snel ontvlambaar. Daarom wordt aangeraden ze in dezelfde ruimte te isoleren, met stroomkabels boven en stuurkabels onder, met brandwerende scheidingswanden ertussen om te voorkomen dat brandende brokstukken naar beneden vallen.
ONEWORLD heeft jarenlange ervaring in de levering vangrondstoffen voor kabelsWij leveren aan kabelproducenten wereldwijd. Mocht u behoefte hebben aan brandvertragende grondstoffen voor kabels, neem dan gerust contact met ons op.
Geplaatst op: 8 januari 2024